De eenvoudige vissers

De eenvoudige vissers.

Langs de oever van de rivier rijdt een glimmende, donkerblauwe luxe wagen. Er zit een man in die geen tegenspraak duldt, ook niet van zijn privé chauffeur. Als de man even naar buiten staart, ziet hij dorpsvissers met hun aalscholvers langs de waterkant op hun vlot zitten. Hij denkt: “Ik zal ze eens van hun luie reed afhalen en echt aan het werk zetten!”
“Stop hier!” beveelt hij zijn chauffeur.
Uitstappend met zijn neus in de lucht, knoopt hij zijn blauwe colbertjasje dicht en loopt met lange passen naar de vissers.

De mannen kijken niet op of om. De voetstappen klinken knerpend. Dichterbij gekomen schreeuwt hij: “Hebben jullie niks beters te doen?”
De eenvoudige vissers kijken op en wenken de man gastvrij om dichterbij te komen. Een van hen schenkt een mok thee in en houdt deze omhoog in de richting van de langbenige, mokkende man en ze gebaren hem vriendelijk er bij te komen zitten.
De man weert hen af en blijft op het plateautje voor hen staan.
Ondertussen fronst en wijst hij naar hen, de vlotten en naar de rivier: “Mannen ik heb wat beters voor jullie te doen dan dit luie gedoe.”
De mannen slurpen in alle rust van hun thee als één van hen vraagt: “Wat maakt dat u dat tegen ons zegt?”
Hij antwoord: “Omdat jullie armoedige vissers zijn. Jullie moeten voor een echte boot met netten gaan. Jullie moeten veel meer vis vangen in kortere tijd, vissen in een groter gebied, overvloed hebben en echt werk doen.”
“En dan?”
“Dan krijgen jullie meer vis, meer rijkdom, macht en aanzien.”
“Meer rijkdom, macht en aanzien, hoe ziet dat er uit?”
“ Dan moeten jullie denken aan een prachtig huis met een glimmende wagen, respect van je familie en de mensen uit jullie dorp en de stad. En ook belangrijk is na gedane arbeid kun je met voldoening thuis komen en genieten van de weinige, maar welverdiende, vrije tijd met elkaar!”
De vissers kijken elkaar in berusting aan. De oudste knikt naar de anderen, staat op en stapt op het plateau. Hij kijkt de man eerst in stilte recht in de blauwe ogen aan. De man staart terug eerst met zijn kin in de lucht en dan wordt hij geraakt door de blik en kijkt weg.

Waarop de eenvoudige visser zegt: “Ik zie en hoor je. Je hoeft niet te vechten, jezelf te bewijzen en te streven naar geld, macht en rijkdom. Overweeg dat genieten van het leven met respect en dankbaarheid voor wat er is elke dag mag!”

Foto en tekst door Maria Elisabeth Stahlie