Wie ben ik?

Ik ben Marianne Stahlie. Sommige uit mijn kring noemen we wel eens lachend “moeder natuur of oer moeder”. Overigens niet zo een geiten wollen sokken type. Sterker nog ik ben allergisch voor wol. 🙂

Wel ben ik met de natuur opgegroeid vanaf kind af aan doordat wij bijna elke schoolvakantie als gezin primitief gingen kamperen. Als kind vond ik dat al geweldig. Bosbessen eten, een schuilhut bouwen, creatieve spelletjes verzinnen met niks, dammetjes bouwen en ik was een beelddenker en zag prachtige natuur die ik als plaatjes in mijn geheugen opsloeg. Op de insecten na dan want daar was ik bang voor. ( die leerde ik pas tientallen jaren later oppakken en waarderen) Ik had altijd een groot heimwee naar het buitenleven in de natuur als de scholen weer begonnen.

Mensen ervaren mij als rustig, betrouwbaar, creatief en open. Ik heb veel eigenschappen van een HSP-er, heb een groot onrechtvaardigheidsgevoel en ben daarnaast ook graag een wereldverbeteraar en weet dat dit dan bij mezelf begint. Natuurfotografie is iets wat ik graag doe naast mijn werk. Het kijken met een helikopterview, met oog voor detail of innerlijk door mijn intuïtie te volgen neem ik dan ook graag weer mee binnen mijn werk.

eigen ontwikkeling:
Na een Burn-out in 2006 kwam mijn eigen ontwikkeling overigens in een stroomversnelling. Een terugblik was een must na de weinige energie, de ongezonde patronen en de meegemaakte traumatische gebeurtenissen in mijn jeugd. Na meer bewust te zijn geworden en weer wat energie te hebben volgde ik meer trainingen en opleidingen om meer de ui af te pellen en naar mijn eigen natuurlijke kern terug te gaan. Wie ben ik, wat kan ik eigenlijk, wat wil ik en wat heb ik hier te doen voor de wereld? Ook openheid en herkennen van emoties werden een vanzelfsprekendheid om die eens te gaan horen en zien. Oude overtuigingen nog meer loslaten en leren te luisteren naar mijn innerlijk kind en eigen wijsheid. Het gaf erna zoveel meer zelfvertrouwen, ontspanning en vrijheid. Doordat ik mezelf meer kon horen en zien op een natuurlijke manier ging dat gelijk op met anderen. Tijdens opleidingen en trainingen tot coach en opleidingscoach en achtereenvolgend tot Peuters in het Wild begeleider, Natuurwijzer en Spirit of Nature gids werd het een tweede natuur om anderen te coachen en begeleiden en mezelf ook steeds te blijven ontwikkelen.

Nu: 
Mensen weer dichterbij de natuur en hun ware natuur brengen is wat ik het liefste doe. Ook om zo in het grotere geheel weer iets voor de natuur en de wereld te kunnen terug doen. Het geeft zoveel meer echtheid, wijsheid, oordeelloosheid en liefde voor de mensheid en de natuur. Het mooiste vind ik te ontdekken dat het anderen ook weer bewustwording bied en het verspreidt wordt als zaden, die ook weer mogen ontkiemen, groeien en bloeien.

Ik sluit aan met doelen achter de activiteit. Dit kan gericht zijn op fysiek in de natuur te zijn met beweging en spel. Of educatie en creativiteit gericht op de doelgroep, als ook de sociaal emotionele ontwikkeling met spel en uitleg. Ook de spirituele ontwikkeling met meditaties en visualisaties en ieders unieke ervaringen zijn mogelijkheden.

Moeder natuur:
Om ervoor te staan als een soort moeder natuur of oer moeder past me als een gegoten jas. Mooi dat er zoveel kinderen en volwassenen me weten te vinden en een ieder zijn beleving midden in de natuur weer door geeft op zijn eigen wijze. Zo wordt het met elkaar steeds een stukje natuurlijker en lichter op aarde.

groene groet,
Marianne Stahlie